Do niedawna najczęściej występującym podłożem w praktyce malarskiej były tynki na spoiwie wapiennym, cementowo-wapiennym i cementowym stosowane do wyprawy ścian i sufitów. Obecnie jednak w budynkach wznoszonych metodami uprzemysłowionymi coraz częściej bezpośrednim podłożem malarskim są powierzchnie betonowych elementów tworzących, m.in. ściany wnętrz mieszkalnych.
Tynki ścian i sufitów na spoiwach wapiennych i cementowych, jak również powierzchnie betonowych elementów stanowią dobre podłoże pod farby wodorozcieńczalne (farby wapienne, klejowe, emulsyjne itp.), farby olejne i pewne rodzaje lakierów i emalii. Ze względu jednak na niektóre właściwości tych materiałów malarskich, podłoża wymagają starannego przygotowania powierzchni podłoża i przeprowadzenia m.in. takich czynności jak neutralizacja odczynu alkalicznego, reperacja wad powierzchni i uszkodzeń, usunięcie zanieczyszczeń, zmniejszenie nasiąkliwości itp. Zazwyczaj od staranności przeprowadzonego przygotowania podłoża w znacznej mierze uzależniona jest jakość powłoki malarskiej.
Malowanie sufitów i ścian
Przed przystąpieniem do malowania należy obliczyć powierzchnię, czyli dokonać tzw. obmiaru. Od ogólnej powierzchni ścian odejmuje się powierzchnie, jakie zajmują okna i drzwi.
Mając już niezbędne dane udajemy się do sklepu z farbami i dokonujemy zakupu potrzebnej ilości farb klejowych lub emulsyjnych do dwukrotnego malowania. Musimy sobie także umieć odpowiedzieć na następujące pytania:
– czy malowanie sufitu i ścian będzie wykonane na starej powłoce malarskiej; jeśli tak, to jakiego rodzaju są te powłoki malarskie?
– czy powierzchnie podłoża (tynku) są bardzo gładkie czy też nieco szorstkie?
– czy powierzchnia ścian wykazuje dużą nasiąkliwość (jak np. podłoże gipsowe), czy też ma obniżoną nasiąkliwość w wyniku uprzednio stosowanych środków, np. gruntowania?
Ponadto musimy pamiętać, że do malowania surowych tynków ścian zużywa się dwukrotnie więcej wyrobów malarskich niż przy malowaniu gładkiego podłoża (np. renowacji powłok malarskich).
Prace przygotowawcze zaczynają się od usunięcia sprzętów i dokładnego okrycia pozostawionych mebli papierem pakowym lub folią plastykową. Materiał użyty do okrycia (papier, folię) praktycznie jest posklejać, paskami papieru. Nie należy zapominać o kaloryferach. Powierzchnia podłogi (parkiet, wykładzina dywanowa) powinna być całkowicie zakryta.
Ponieważ w czasie malowania ścian we wnętrzu mieszkalnym, istnieje możliwość poplamienia farbą listew podłogowych, celowe jest pokrycie ich paskami gumowanego papieru. Parapety okienne z kamienia naturalnego i sztucznego również należy okryć papierem. Skrzydła okien i drzwi można wyjąć na czas malowania wnętrza.
Zachlapanie farbą klejową np. ościeżnicy drzwiowej lub okiennej, można zmyć wodą nawet po zaschnięciu farby, natomiast usunięcie farby emulsyjnej po jej zaschnięciu sprawia trudności.
O przygotowaniu pomieszczenia do malowania sufitu i ścian powiedziano już wiele, mimo to można jednak podać jeszcze kilka wskazówek:
– Do malowania powierzchni sufitu i ścian należy przygotować odpowiednie ilości farb, zapewniające całkowite pokrycie powierzchni podłoża. Przestrzeganie tego warunku jest konieczne, jeśli chcemy uniknąć dorabiania farb, szczególnie wówczas, gdy farba ma określony odcień kolorystyczny.
– Przed rozpoczęciem malowania należy zastanowić się, czy w pomieszczeniu uprzednio nie trzeba zmienić przewodów lub wykuć w ścianach otworów na kołki drewniane. Należy to wykonać na wiele godzin przed pierwszym pociągnięciem pędzla.