W domu i w ogrodzie występują różne elementy metalowe, które musimy chronić przed korozją (utlenianiem). Są to: bariery, kraty, ogrodzenia, rynny i rury spustowe, piony kanalizacyjne itp. Ochrona przed korozją tych elementów polega przede wszystkim na polakierowaniu ich właściwie dobranymi lakierami. Przed lakierowaniem metal musi być odpowiednio przygotowany.
Lakierowanie stali i żelaza
Tysiące ton stali i żelaza ulegają zniszczeniom na skutek korozji. Tworzenie się korozji (rdzy) szczególnie ułatwiają kwasy i kwaśne gazy, kondensacja pary wodnej itp.
Niewielkie ślady korozji można usunąć środkami chemicznymi. Bardziej skorodowane elementy oczyszczamy sposobem mechanicznym. Dużą ilości rdzy odbijamy najpierw młotkiem, a następnie czyścimy szczotką drucianą i szlifujemy ścierniwem na płótnie szlifierką z tarczą ścierną.
Do usuwania rdzy ze stali i żelaza służy wiele różnych środków, wymagających właściwego dostosowania do wielkości skorodowanego elementu i rodzaju metalu. Do środków takich należy m.in. odrdzewiacz (Fosol), który można nanosić na powierzchnię metalu pędzlem lub zanurzać w nim elementy. Po wyschnięciu element powleka się farbą miniową lub farbą antykorozyjną, a następnie lakieruje.
Minia ołowiana stanowi tradycyjny środek zabezpieczający stal przed korozją. Obecnie, ze względu na właściwości trujące tlenku ołowiu będącego podstawowym składnikiem minii, coraz częściej stosowane są do ochrony metali farby antykorozyjne z wypełniaczami nie będącymi truciznami, a równie dobrze zabezpieczającymi powierzchnię metalu przed korozją (np. Cynkor). Stosowanie samej farby antykorozyjnej nie daje pełnego zabezpieczenia metalu, dopiero pokrycie jej lakierem lub emalią stanowi skuteczną ochronę metalu przed wpływami zewnętrznymi.
Farba antykorozyjna powinna być zawsze odpowiednio dobrana do lakieru, którym będzie pokryta. Zasada doboru jest taka, że spoiwo wiążące w farbie antykorozyjnej i lakierze musi być jednakowe, np. nie można stosować farby antykorozyjnej na oleju lnianym, a lakieru na spoiwie syntetycznym, gdyż w takim przypadku nastąpi złuszczenie się lakieru.
Często farby antykorozyjne, zawierają dodatki zwiększające przyczepność farby zarówno do metalu, jak i lakieru oraz nadające jednocześnie kolor. Nazywa się je wówczas farbami podkładowymi (do gruntowania). Mają one zarówno właściwości antykorozyjne, jak i kryjące. Farby podkładowe nanosi się pędzlem lub przez rozpylenie (natrysk) bez względu na to, czy element stalowy znajduje się w pomieszczeniu czy na zewnątrz, z tym że elementy na zewnątrz należy gruntować dwukrotnie.
Malowanie nowych elementów. Powierzchnię metalową bez śladów korozji malujemy farbą antykorozyjną, a następnie podkładową zwykłą (lub podkładową antykorozyjną). Ewentualne nierówności powierzchni wypełniamy kitem szpachlowym, który po wyschnięciu szlifujemy, a następnie nanosimy lakier syntetyczny lub olejny, w zależności od tego, jakie były stosowane farby podkładowe i szpachlówka. Naroża elementów można malować lakierem odpornym na uderzenia (np. samochodowe, renowacyjne — ftalowe).